Geologie van de Himalaya

Fig 1: De Aarde in het Vroege Perm. In die tijd is India deel van Gondwana en in het noorden begrensd door het Cimmerian Superterrane. Paleogeografische reconstructies door Dèzes (1999), gebaseerd op Stampfli en Borel (2002) en Patriat en Achache (1984).[1]
Fig 2: De Aarde op de grens van het Perm en het Trias. De opening van de Neotethys scheidt het Cimmeridian Superterrane van Gondwana. HT, Helenides-SW Taurides; ME, Menderes and Taurides; SS, Sanandaj and Sirjan; AL, Albroz; LT, Lut-Central Iran; AF, Afghanistan; ST, South Tibet; SM, Sibu Masu; NT, North Tibet; IC, Indochina; SC, South China; SI, Siberia; KZ, Kazakhstan; KR, Karakorum; Tm, Tarim; NC, North China. Paleogeografische reconstructies door Dèzes (1999), gebaseerd op Stampfli en Borel (2002) en Patriat en Achache (1984).[2]
Fig 3: De aarde in het Krijt. Het Cimmeridian Superterrane is aan Laurazië geplakt, de oceaankorst van het Neotethys wordt naar het noorden naar beneden gedrukt langs de Dras vulkanische boog, de Shigatze Oceaan opent als een resultaat van 'back-arc spreading', India wordt gescheiden van Afrika en Oost Gondwana en de Indiase Oceaan opent. Paleogeografische reconstructies gebaseerd op Dèzes (1999), op Stampfli en Borel (2002) en Patriat en Achache (1984).
Fig 4: De noordelijke drift van India van 71 Ma geleden tot heden. Zie de gelijktijdige rotatie tegen de klok in. De botsing van het Indiase continent met Eurasia gebeurde ongeveer 55 Ma. Bron: www.usgs.org (gemodificeerd)
Fig 5: Geologisch - Tektonische kaart van de Himalaya, gemodificeerd naar Le Fort (1988).
Fig 6: Geologische kaart van de noordwest Himalaya, samengesteld naar het werk van: Epard et al. 1995; Frank et al. 1997; Fuchs en Linner, 1995; Guntli, 1993; Herren, 1987; Kelemen et al. 1988; Kündig, 1988; Patel et al. 1993; Searle et al. 1988, 1997; Spring, 1993; Steck et al. 1993; Steck et al. 1998; Stutz, 1988; Thöni, 1977; Vannay, 1993; Vannay en Graseman 1998; Wyss 1999 en gecompleteerd met persoonlijke observaties door Dèzes (1999). HHCS: High Himalayan Cristalline Sequence; ISZ: Indus Suture Zone; KW: Kishtwar Window; LKRW: Larji-Kulu-Rampur Window; MBT: Main Boundary Thrust; MCT: Main Central Thrust; SF: Sarchu Fault; ZSZ: Zanskar Shear Zone.
Fig 7: Vereenvoudigde doorsnede van de noordwestelijke Himalaya die de belangrijkste tektonische eenheden en structurele elementen laat zien door Dèzes (1999).[3]

De geologie van de Himalaya is een recent voorbeeld van de werking van de Alpiene orogenese, een proces van gebergtevorming dat zich tijdens het Tertiair heeft afgespeeld. De Himalaya die zich 2900 km uitstrekt langs de grens van Pakistan, India en Tibet is het gevolg van voortdurende plaattektonische bewegingen als resultaat van de botsing van twee continentale platen (de Indische en de Euraziatische). De Himalaya is een relatief zeer jong gebergte (gevormd vanaf 50 Ma). De vorm van het gebergte wordt bepaald door het proces van uplift gevolgd door afbraak door verwering en erosie.

  1. Een modernere paleogeografische reconstructie van het Vroege Perm is hier te vinden.
  2. Voor een modernere paleogeografische reconstructie van dezelfde periode, zie hier (Stampfli et al.).
  3. Download in pdf-formaat

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search